Ελαιοτριβεία

 

​

Περιγράφονται ο τρόπος λειτουργίας τους (παραδοσιακός και σύγχρονος),οι αλλαγές που προέκυψαν από την προβιομηχανική στην βιομηχανική εποχή. Επίσης, γίνεται γνωστή και η εξέλιξη της ηλεκτροδότησης στην περιοχή της Αττικής από τις γεννήτριες και τις «δημοτικές ηλεκτρικές» μέχρι τη δημιουργία της ΔΕΗ, ενώ παράλληλα - μέσα από την έρευνα των μηχανημάτων που χρησιμοποιούσαν τα ελαιοτριβεία - γνωρίσαμε τα παλιά μηχανουργεία και τις εταιρείες μηχανημάτων από την Κατοχή μέχρι και σήμερα. Στη συνέχεια παρουσιάζεται η ιστορία της ελιάς ως πολιτισμικό ορόσημο στην εξέλιξη του Μεσογειακού πολιτισμού, η χρησιμότητά της καθώς και η επιρροή της στις τέχνες.

Το ταξίδι μου ξεκίνησε από το Κορωπί, συνεχίστηκε στην Παιανία και τα Σπάτα. Μέσα από γνωστούς πήρα πληροφορίες για την Ανάβυσσο, τις Αχαρναίς, το Άνω Σούλι Μαραθώνα, τον Αυλώνα, τη Βάρη, το Γραμματικό, τον Διόνυσο, τον Κάλαμο, τα Καλύβια, τη Κάντζα, την Κερατέα, τον Κουβαρά, τη Λαυρεωτική, τον Μαραθώνα, το Μαρκόπουλο Μεσογαίας και το Μαρκόπουλο Ωρωπού, τη Ν. Μάκρη, την Παλλήνη και το Πικέρμι αλλά και το Πολυδένδρι, τη Σκάλα Ωρωπού και το Συκάμινο.

Οι πληροφορητές μου ήταν οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες των ελαιοτριβείων ή τα παιδιά τους, οι απόγονοί τους ή άνθρωποι μεγάλης ηλικίας που θυμούνται από την παλιά εποχή πρόσωπα και καταστάσεις.

Το βιβλίο περιλαμβάνει πλούσιο φωτογραφικό υλικό που προσφέρθηκε από τους ιδιοκτήτες των ελαιοτριβείων (παλιές φωτογραφίες) ενώ οι σύγχρονες φωτογραφίες είναι της φωτογράφου Άντζυ Χούντα.

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​